Friday Night Jazz: Ack van Rooyen, Phillip Catherine & Martin Wind
Eenmalig Friday Night Jazz op zaterdag, met Ack van Rooyen, Phillip Catherine, Martin Wind en drummer Hans Braber Ack van Rooyen is een van de meest persoonlijke en unieke stemmen op de flügelhorn en onmisbaar in de geschiedenis van de Europese jazz. “Het lijkt als of de flügelhorn alleen voor hem […]
Eenmalig Friday Night Jazz op zaterdag, met Ack van Rooyen, Phillip Catherine, Martin Wind en drummer Hans Braber
Ack van Rooyen is een van de meest persoonlijke en unieke stemmen op de flügelhorn en onmisbaar in de geschiedenis van de Europese jazz. “Het lijkt als of de flügelhorn alleen voor hem is uitgevonden”, zei Ack’s broer, de bekende arrangeur en componist Jerry van Rooyen (1928-2009).
Als trompettist in The Ramblers was Ack in de jaren vijftig al toonaangevend. Hij maakte deel uit van de eerste moderne jazzgeneratie in Europa en nam talloze platen op met zowel Nederlandse als internationale artiesten. Zo is hij te horen op de legendarische plaat Jazz Behind the Dikes, samen met andere Nederlandse grootheden als Rita Reys en Rob Madna.
Ack was een van de oprichters van het legendarische United Jazz & Rock Ensemble, was de hoofdsolist bij de orkesten van Bert Kaempfert, de Skymasters en Peter Herbolzheimer’s Rhythm Combination & Brass, en speelde op het Montreux Jazz Festival met Miles Davis en het Quincy Jones Orchestra (zoals te zien in The Birth of The Cool, de nieuwe documentairefilm over Miles Davis).
En tot op de dag van vandaag is Ack zowel in Nederland als daarbuiten actief in diverse formaties. Zo speelt hij in duo met Juraj Stanik, met wie hij afgelopen oktober nog toerde door Indonesië, en geeft hij geregeld concerten met het Ack van Rooyen/Jeroen Manders Quintet. In Duitsland geniet Ack reeds een halve eeuw een grote populariteit en deelt hij vaak het podium met tenorsaxofonist Paul Heller.
Voor zijn verdiensten voor de jazzmuziek werd Ack van Rooyen meerdere malen onderscheiden. Zo ontving hij in 2006 een Duitse ridderorde, in 2007 de Singer Laren Jazz Award, en werd hem in 2017 de Blijvend Applaus Prijs toegekend.
Philip Catherine (1942) werd geboren in Londen, zijn moeder was Brits en zijn vader was een Belgische militair. Zijn grootvader speelde viool in het London Symphony Orchestra. Phillip groeide op in Brussel, hij begon met gitaarspelen als tiener en toen hij zeventien was trad hij op in lokale jazz gelegenheden.
Zijn debuutalbum “Stream” verscheen in 1972. Daaropvolgend studeerde hij bij het Berklee College of Music in Boston en met Mick Goodrick en George Russell. In 1976 nam hij met gitarist Larry Coryell een album op en met hem tourde hij als akoestisch duo. Het jaar erna nam hij een album op met Charles Mingus, die hem de “Young Django” noemde. Begin jaren 80 tourde hij met Benny Goodman. Hij speelde als trio met Didier Lockwood en Christian Escoude, en later ook met Chet Baker. In de negentiger jaren nam hij drie albums op met trompettist Tom Harell.
Catherine heeft ook gewerkt met Lou Bennett, Kenny Drew, Dexter Gordon, Stephane Grappelli, Karin Krog, Paul Kuhn, Sylvian Luc, Michael Mantler, Charlie Mariano, Palle Mikkelborg, Niels, Henning, Orsted Pedersen, Enrico Rava, Toots Thielemans en Miroslav Vitous.
Martin Wind (1968) studeerde aan de Muziekuniversiteit van Keulen. In 1989 was hij een van de eerste afgestudeerden van het Federal Jazz Orchestra onder leiding van Peter Herbolzheimer. Een DAAD – beurs stelde hem in staat om tussen 1996 en 1998 een master’s degree in jazzcompositie en uitvoering aan de New York University te voltooien. Hij werkte samen met Christoph Eschenback, Gidon Kremer, Mstislaw Rostropowitsch, Hank Jones, Frank Wess, Johnny Mandel, Mark Murphy, Silde Hampton, Johnny Griffin, Cedar Walton, Michael Brecker, DonFriedman, John Scofield, Par Metheny, Fred Hersch en Kenny Barron.
Hij is lid van het Dena DeRose trio en maakt deel uit van Matt Wilson’s band Arts and Crafts .
Wind dirigeert zijn eigen combo’s, waarmee hij het album onder zijn eigen naam presenteert.
Bij JazzBaltica werkte hij in 2009 met Joakim Milder. In 2010 regisseerde hij het JazzBaltica Ensemble, dat zijn composities interpreteerde. In 2017 toerde hij met Phillip Catherine.
Wind woont sinds 1997 in New York en behalve dat hij een bekende is in de vele jazz clubs, geeft hij ook les aan de jazzafdeling van de universiteit van New York.
Drummer Hans Braber studeerde klassiek slagwerk aan het K.C. in Den Haag. Studeerde daarna verder aan het Berklee College in Boston en verbleef langere tijd in New York. Hij speelde met grote namen uit de jazz waaronder Monty Alexander, Lee Konitz en Lalo Schifrin. Als organisator van Friday Night Jazz bracht hij vele concerten tot stand. Hij is freelance drummer en docent slagwerk aan de Duitse Internationale School in Den Haag.